پیش بینی ها خبر از انقلاب صنعتی چهارم می دهند که عبارتست از همه گیر شدن اینترنت حتی برای لوازم خانگی. یعنی همه وسایل از طریق شبکه می توانند با هم ارتباط برقرار کنند.
IIOT سرواژگان Industrial Internet of Things می باشد. یعنی اترنت صنعتی برای اشیاء
پیش بینی می شود ارزش بازار وسایل IIOT در سال 2020 به 320 میلیارد دلار برسد.
چهار فناوری که تا سال 2020 مرغوب خواهند بود عبارتند از: صنعت 4، IIOT، رایانش ابری و ذخیره سازی فراانبوه.
شکل: شیر آب مجهز به اترنت
برای اطلاعات بیشتر اینجا را ببینید.
Scalability: قابلیت توسعه
Functionality :کارایی
Productivity : اثربخشی
Migration : ارتقا به نسخه جدید
Redundancy : افزونگی ( یدک داشتن)
Synchronization : همگام سازی زمان و اطلاعات
Availability : قابلیت آماده بودن
Security : امنیت
Connectivity : اتصال پذیری
Batch mode : حالت سیگنال مختلط ( پیوسته و گسسته یا دیجیتال و آنالوگ)
Skid : ماژول سیار پیش ساخته ( شکل زیر)
برای ارتباط PLC های زیمنس با نرم افزارهای آن مثل WInCC از رابطهای معمول استفاده می شود و مساله ای پیش نمی آید. مساله وقتی پیش می آید که بخواهیم PLC سازندگان دیگر مثل دلتا را به WInCC متصل کنیم.
این مساله نخستین بار توسط مایکروسافت مشاهده شد و آنها نوعی رابط بین نرم افزارهای مختلف به نام Object Linking and Embedding (OLE) ابداع کردند. همین فناوری در فناوری اتوماسیون با عنوان OLE for Process Control به کار آمد و بعدا توسط نهاد OPC به Open Platform Communications تغییر نام یافت.
فی الواقع با به کار گیری OPC نیازی به یکسانی سازنده نرم افزار و نرم افزار نیست. این نوعی ارتباط عمومی به صورت ارباب رعیتی Master-Slave است که انشعابات زیادی دارد که آن چه در اتوماسیون بیشتر استفاده می شود OPC DA است که مربوط به اشتراک داده هاست.
در این ارتباط، رعیت باید سه چیز را به ارباب اطلاع دهد:
اما اگر رعیت نتواند چیزی مثل برهه را اطلاع دهد، ارباب باید آن را تعریف کند.
اطلاعات تکمیلی را در اینجا بیابید.
Programmable Automation Controller نسل بعدی PLC ها هستند.
در دهه 1960 بود که PLC ها وارد صنعت شدند. در آن زمان دغدغه اصلی این بود که به جای سیم بندی چندباره یک تابلو برق، دستگاهی باشد که سیم بندی ها را خودکار تغییر دهد و چنین بود که PLC ها جای تابلوی فرمان رله ای را گرفتند. یعنی اساس کار آنها منطق رله ای بود.
اما این تازه آغاز کار بود. بعدها امکانات بسیاری به این دستگاه ها افزوده شد. مثل افزایش حافظه کار تا چند میلیون سلول حافظه، کلید زنی سریع تر و مهمتر، دستگاه های جانبی برای کارهایی مثل خواندن مقادیر آنالوگ ابزار دقیق، ارتباطات با دستگاه های دیگر و ...
در سال 2001 بود که شرکت ARC اعلام کرد با وجود امکانات متعددی که در این دستگاه ها به وجود آمده، دیگر عبارت PLC تعریف مناسبی برای آنها نیست و Programmable Automation Controller را برای توصیف آنها اتخاذ کرد.
مهمترین تفاوت های بین این PLCها و PACها عبارت است از:
از دیدگاه برنامه نویسی، یک PLC دارای یک نقشه حافظه(Memory Map) ثابت است. در مقابل یک PAC اجازه Tag-naming می دهد که کاربر را قادر می سازد نوع داده های خود را مشخص کند. این امکان انعطاف پذیری بیشتری برای سیستم ایجاد می کند به ویژه وقتی در صحبت از گسترش سیستم باشد.